Innocenti
https://m.youtube.com/results?search_query=Innocenti+car
Innocenti – firma powstała w 1933 roku w Lambrate, w Mediolanie[a][1]. Przed II wojną światową była ważnym zakładem przemysłowym we Włoszech. Założycielem jej był Ferdinando Innocenti[1]. W czasie wojny została zbombardowana przez lotnictwo, po wojnie od roku 1948 zaczęła produkować skutery Lambretta. W 1959 r. zostało zawarte porozumienie licencyjne z British Motor Corporation, na mocy którego w 1961 r. wyjechał pierwszy samochód Innocenti A40 (Austin A40 Farina)[1].
Produkowany od 1965 roku model Innocenti Mini bazował na licencyjnym Austinie Mini[1]. Z Wielkiej Brytanii dowożono też wiele podzespołów. W roku 1972 Innocenti sprzedał do Indii cały oddział fabryki produkujący skutery, a rok później angielski Leyland, do którego należał wówczas British Motor Corporation wykupił tę włoską firmę[1]. Od roku 1974 wytwarzane były samochody z angielskimi zespołami napędowymi i stylizowanymi przez firmę Bertone nadwoziami[1]. Były to modele Innocenti Mini 90 i 120. Montowano również model Austin Allegro pod nazwą Innocenti Regent.
Jesienią 1975 roku ze względu na kłopoty finansowe z firmy wycofał się Leyland. Od roku 1976 zakłady Innocenti należały do włoskiej grupy przemysłowej De Tomaso[1]. Zdolność produkcyjna fabryki wynosiła wówczas około 50 tys. sztuk rocznie. Od roku 1982 do samochodów Innocenti zamiast angielskich silników montowano japońskie silniki firmy Daihatsu i silniki motocyklowe Moto Guzzi należącego do grupy De Tomaso[1].
Firma zakończyła produkcję samochodów w roku 1990[1]. Na przełomie lat 80. i 90. całą grupę De Tomaso chciała przejąć firma Mazda. Aby nie wpuścić konkurencji na włoski rynek przelicytował ją koncern Fiat. Dokonał jej restrukturyzacji, w ramach której zlikwidowano we Włoszech produkcję aut pod marką Innocenti. Przez kilka lat kontynuowano jednak dostawy samochodów do jej sieci sprzedaży i pod jej marką z zakładu Fiat Auto Poland (Innocenti Mille na bazie Fiata Uno) oraz z zakładów Fiata w Ameryce Południowej (Innocenti Elba na bazie Fiata Duna)[1].
Więcej na stronie Wikipedia.org: